Kapelani spotkali się w Miechowie

Ponad 25 kapelanów posługujących w szpitalach, hospicjach, domach opieki społecznej i zakładach opieki leczniczej na terenie całej diecezji kieleckiej spotkało się w Miechowie. Obradom przewodniczył Biskup Kielecki Jan Piotrowski.

- Odnaleźć sens ludzkiego cierpienia, to droga każdego chrześcijanina, to nasza droga, bowiem Pan Jezus nie ukrywał wobec swoich słuchaczy potrzeby cierpienia. Wyraźnie o tym mówił, że kto chce iść za Mną, musi wziąć krzyż na każdy dzień. A uczniom swoim stawiał wymagania, których spełnienie jest możliwe tylko pod warunkiem zaparcia się siebie – przypomniał w homilii Biskup Kielecki Jan Piotrowski w czasie koncelebrowanej Mszy św. przy Grobie Bożym w Miechowie.

Księża wysłuchali referatów wygłoszonych przez ks. dr. Arkadiusza Zawistowskiego – Krajowego Duszpasterza Służby Zdrowia i dr Grzegorza Jędrzejewskiego ze szpitala św. Anny w Miechowie.

- Nasza posługa w zakresie tego duszpasterstwa specjalistycznego wymaga od nas nieustannego podnoszenia poziomu umiejętności, dokształcania się i przystosowywania do nowych wyzwań i okoliczności. Musimy ciągle uczyć się otwarcia na warunki w jakich posługujemy i tak organizować naszą pracę, aby jak najwięcej pacjentów mogło z niej  skorzystać – podkreślił ks. Zawistowski posługujący na co dzień, jako kapelan w Mazowieckim Szpitalu Bródnowskim w Warszawie.

Zawał serca, udar, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, hipercholesterolemia, otyłość, używki, problemy związane z niezdrowym trybem życia, to tematy przedstawione przez dr G. Jędrzejewskiego w referacie pt. „Ksiądz też ma serce”. Doktor omówił najczęstsze choroby układu sercowo- naczyniowego oraz zwrócił uwagę na potrzebę profilaktyki – szeroko rozumianej – jako troska  zarówno o zdrowie fizyczne jak i psychiczno-duchowe.

Podsumowując spotkanie kapelanów, Biskup Kielecki powiedział: „Niech zatem wasza posługa niesie w sobie postawę dobrego Samarytanina, który na zawsze stał się symbolem troski o człowieka potrzebującego. Życzę wam drodzy księża kapelani, abyście nasączyli swoje posługiwanie miłością Jezusa Chrystusa, abyście mieli serce! Aby wasze usta, ręce, nogi, a przede wszystkim wasze serce było oddane tym, którzy was potrzebują, i którzy spoglądają na was z wielką nadzieją i szacunkiem”.