IMBRAMOWICE, Św. Benedykta op.

Adres:
32-353 Trzyciąż, Imbramowice 78
tel. 12-380-71-60

liczba mieszkańców: 1 832

Proboszcz:
ks. Zbigniew Szewczyk, mgr teol., ur. 1961 (Piekoszów), wyśw. 1986, mian. 2002

Kaplice:
Tarnawa (pw. Podwyższenia Krzyża Świętego)

Sanktuarium Męki Pańskiej – Klasztor Sióstr Norbertanek
32-353 Trzyciąż, Imbramowice nr 105, tel. 12-389-48-06

Kapelan Domu Zakonnego:
ks. Janusz Stach, tel. 12-423-46-36

Dom zakonny:
Siostry Norbertanki – zakon kontemplacyjny
32-353 Trzyciąż, Imbramowice nr 105
tel. 12-389-48-06
norbertanki@kielce.opoka.org.pl

Rys historyczny:
Specyfiką Imbarmowic jest równoległe istnienie dwóch kościołów – parafialnego pw. św. Benedykta Opata i klasztornego przy klasztorze sióstr norbertanek. Obie świątynie są ciekawymi zabytkami przeszłości i świadectwem architektury i sztuki sakralnej

Historycznie o kościele parafialnym
Kaplica lub kościół pw. św. Benedykta, istniała w Dłubni (taką nazwę nosiły Imbramowice do połowy XIV w.) już przed 1228 r. Wtedy, podczas fundacji klasztoru norbertanek biskup Iwo Odrowąż przeznaczył wieś na jego uposażenie, a tutejszą kaplicę oddał pod patronat zakonowi.

Parafię wzmiankują dokumenty z 1326 r., a drewniany kościół wymienia Jan Długosz w Liber beneficiorum (ok. 1480 r.). Drewniana świątynia została opisana po raz ostatni w czasie wizytacji w 1727 r. Obecny kościół wzniesiono w latach 1732-1736. Jego fundatorami byli: ks. Dominik Lochman, archiprezbiter Bazyliki Mariackiej w Krakowie i Zofia Grotówna, ksieni klasztoru sióstr norbertanek. Autorem projektu świątyni był prawdopodobnie Józef Krause. Kościół konsekrował 29 kwietnia 1736 r. bp Mikołaj Kunicki.

Późnobarokowy kościół jest jednonawowy, o skromnej dekoracji ścian i dobrych proporcjach bryły. Zbudowano go na planie prostokąta.

Zabytkowe wnętrze
Do wnętrza kościoła prowadzą barokowe drzwi obramione kamiennym portalem, nad nim tablica erekcyjna. Ściany świątyni podzielone są pilastrami. Na ścianach prezbiterium i nawy – widoczna późnobarokowa polichromia figuralna dotycząca sakramentów. Wykonana techniką fresku dekoracja przedstawia w prezbiterium trzy sceny: nad ołtarzem Trójcę Świętą, na północnej ścianie – Ostatnią Wieczerzę, a po stronie południowej – Gody w Kanie Galilejskiej. Sceny ilustrujące inne sakramenty zdobią ściany nawy.

W późnobarokowym ołtarzu głównym (XVIII w.) – obraz ukazujący śmierć św. Benedykta, pędzla Wojciecha  Eliasza (1875 r.).

Dwa boczne ołtarze, także późnobarokowe z obrazami Ecce Homo i Matki Bożej Częstochowskiej, namalowane w latach 30. XX w. przez B. Rutkowskiego.

Czy wiesz, że…       
Kościół parafialny, położony na niewielkim wzniesieniu wśród starego drzewostanu jest otoczony XVIII-wiecznym murem, w który włączone są barokowe, murowane budynki dzwonnicy kościelnej i kostnicy, kryte gontowymi dachami oraz kamienne schody.

Figuruje na liście Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego.

W obrębie parafii znajduje się kompleks klasztorny sióstr norbertanek z kościołem klasztornym pw. św. Piotra i Pawła. To jeden z najstarszych klasztorów norbertańskich na ziemiach polskich,  ufundowany ok. 1226 r. przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Obecna późnobarokowa budowla kościelno – klasztorna to w większości dzieło architekta Kacpra Bażanki. Klasztor od XIII w. ulegał napadom tatarskim, pożarom, był obiektem ataku podczas wielu wojen i powstań narodowych, niemniej regularnie prowadził szkoły, szpital i udzielał ludności różnych form pomocy, uruchamiając akcje dobroczynne i społeczne. Do historii przeszły np. Instytut Naukowy Wyższy Żeński czy Szkoła Rolnicza. Wśród dzieł sztuki w klasztornej świątyni - „Madonna w girlandzie” Jana Breughla Starszego zw. Aksamitnym i słynący łaskami obraz Jezusa Cierpiącego (XVII w., autor nieznany). Przy kościele klasztornym od 2003 r. istnieje sanktuarium Męki Pańskiej.

Odpusty: św. Benedykta – 11 lipca
św. Michała Archanioła – 29 września
w kaplicy w Tarnawie: Podwyższenia Krzyża – w niedzielę po 14 września