OPATOWIEC, Św. Jakuba Ap.

Adres:
28-520 Opatowiec, ul. Nowokorczyńska 2
tel. 789-200-709

liczba mieszkańców: 972

Proboszcz:
ks. Grzegorz Szlenk, mgr teol., ur. 1973 (Chotel Czerwony), wyśw. 1999, mian. 2021

Rys historyczny:
Miejscowość Opatowiec położona jest na wysokim lewym brzegu Wisły, w miejscu, w którym do „królowej polskich rzek” wpływa Dunajec. Dzięki tym spławnym rzekom i traktowi z Krakowa do Sandomierza, miejscowość w przeszłości przeżywała swój rozkwit. Aż trudno uwierzyć, że kiedyś często gościli tu królowie i zagraniczni posłowie, a sława Opatowca rozchodziła się szeroko. Urodzajna ziemia dostarczała zbóż, a organizowane w mieście jarmarki powodowały, że przedsiębiorczy mieszkańcy szybko się bogacili.

Opatowiec i jego okolice dobrze zapisały się w historii Polski i Kościoła. Wiadomo natomiast, iż „osadę z przybrzeżnym terenem Wisły Benedyktynom z Tyńca” nadała księżna Judyta, żona Władysława Hermana. Dzięki Ojcom Benedyktynom osada się rozwijała, a w 1271 r. król Bolesław Wstydliwy, na prośbę opata Modliboga, nadał jej prawa miejskie.

Kilkadziesiąt lat później Kazimierz Wielki nadał miastu prawo organizowania jarmarków, co przyspieszyło dalszy jego rozwój. Według zapisków historycznych, w XIII-wiecznym mieście były dwa kościoły i kilka kapliczek.

Nie wiadomo dokładnie, kiedy powstała parafia w Opatowcu, ale już w 1283 r. był tu kościół, a parafia obejmowała 14 wsi, leżących po obu stronach Wisły. Według Jana Długosza, kościół parafialny był murowany i stał na skarpie nad Wisłą. To położenie przyczyniło się do zniszczenia świątyni. Podmyta przez Wisłę skarpa runęła z kościołem do rzeki w 1780 r. Po zniszczeniu kościoła parafialnego jego rolę przejęła świątynia Ojców Dominikanów. Przetrwała ona do dnia dzisiejszego, a w 1887 r. wybudowano obok niej dzwonnicę.

Opatowiec przechodził różne koleje losu. Jego rozwój został zahamowany w 1869 r., kiedy car odebrał mu prawa miejskie, a Ojcowie Dominikanie musieli opuścić klasztorne mury. Niemym świadkiem wydarzeń I wojny światowej jest wspólna mogiła ponad 800 żołnierzy rosyjskich i austriackich. Tragiczna karta w historii tej miejscowości została zapisana 29 lipca 1944 r., kiedy Niemcy, pacyfikując Opatowiec, zabili 29 jego mieszkańców. Z rąk oprawców, w sposób graniczący z cudem, wyrwał się ks. Paweł Widerski, który po latach pracy w opatowskiej parafii spoczął na miejscowym cmentarzu. Kościół jest jednonawowy, z mniejszym prezbiterium od północy znajduje się w nim kaplica Matki Bożej Różańcowej z XVIIw.

Za sprawą proboszcza ks. Adama Grzesińskiego i parafian trwa odnawianie kościoła. Prace renowacyjne prowadzone są przez krakowskiego konserwatora dzieł sztuki Wojciecha Szczurka, pod czujnym okiem Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Kielcach. Zabytkowe elementy odzyskują pierwotne piękno. Został odnowiony XVII-wiecznym krucyfiks na belce tęczowej, umieszczonej pod sklepieniem świątyni czy figura Chrystusa.

Czy wiesz, że…
Skarpie na której stoi kościół jest co roku podmywany przez Wisłę.

Z terenów Opatowca pochodzi pierwszy polski święty Andrzej Świerad. Zanim udał się do Tropia nad Dunajcem, mieszkał w Chwalibogowicach – wiosce należącej do parafii. Święty ten na ołtarze został wyniesiony w 1083 r.

Odpusty: św. Jakuba Apostoła – 25 lipca
MB Różańcowej – I niedziela października