100 lat życia dla Boga i Kościoła

Piękny i wyjątkowy Jubileusz świętowała w poniedziałek, 24 lutego 2020 r. s. Wenancja Maria Ambroziak ze Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej, obchodząc setną rocznicę urodzin.

W intencji Dostojnej Jubilatki, w kaplicy Domu Zakonnego Niepokalanek przy ul. Wydryńskiej w Kielcach, została odprawiona Msza św., której  przewodniczył bp Andrzej Kaleta. Mszę św. koncelebrowali także: ks. infułat Stanisław Malinowski, ks. prałat Grzegorz Pałys – proboszcz miejscowej parafii św. Maksymiliana Kolbego,  ks. kan. Jan Dudek,  o. Sergiusz Ślęzak oraz ks. kan. Waldemar Wiśniowski, kapelan Sióstr Niepokalanek w Kielcach. 

W to szczególne dziękczynienie za dar życia i powołania s. Wenancji włączyły się  licznie zgromadzone Siostry Niepokalanki na czele z Przełożoną Generalną, Matką Dorotą Kocjan oraz rodzina i przyjaciele.

Bp Andrzej Kaleta podkreślił w homilii, jak ważne w życiu człowieka jest zadziwienie Bogiem i drugim człowiekiem oraz postawa nieustannej wdzięczności za dar życia. Po Mszy św. odbyła się agapa przy wspólnym stole, śpiewie i wzruszających wspomnieniach o Dostojnej Jubilatce.

Maria Ambroziak, s. Wenancja od Matki Bożej Anielskiej, urodziła się 24 lutego 1920 r. na Ziemi Kieleckiej w Gieraszowicach, wiosce należącej do parafii w Sulisławicach. W 1937 r.  wstąpiła do Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej. Z powołania - Córka Maryi, z wykształcenia – pedagog, przez 80 lat służyła Bogu i ludziom, hojnie ofiarowując swoje zdolności umysłu i serca. We wspomnieniach zapisała: - „To, że trwam w powołaniu zawdzięczam opiece Matki Bożej oraz moim przełożonym, którzy darzyli mnie wyjątkowym zaufaniem". W tym tkwi cały sekret dlaczego zdolna była wypełnić powierzane Jej odpowiedzialne funkcje: kierowniczki Domu Dziecka w Kielcach, formatorki zakonnej, sekretarki i radnej generalnej.

Życie zakonne nobilituje, bo wszystko w nim jest łaską i dziełem łaski. Nie jest ono przypadkowe, ale zaplanowane przez Boga, bo któż poza Bogiem jest zdolny odczytać, co dzieje się w sercu ludzkim. Trzeba się zgodzić z tymi słowami Jubilatki, bo okazuje się, że cały wiek to zbyt mało, żeby pojąć i zgłębić tajemnicę Bożego powołania. Niech Bóg będzie uwielbiony za wiarę s. Wenancji wypielęgnowaną w domu rodzinnym, za dar powołania i życie zgodne z charyzmatem sióstr niepokalanek bezhabitowych oraz za wierną służbę w Kościele i dla Kościoła.