Bp Andrzej Kaleta na Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie

Tegoroczny Adwentowy Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie miał miejsce w sobotę, 4 grudnia 2021 r. w parafii św. Jadwigi Królowej w Kielcach.

Dzień Wspólnoty jest zawsze szczególnym wydarzeniem dla każdego oazowicza, ale ten adwentowy szczególnie ważnym pozostaje w pamięci młodzieży uczestniczącej w formacji rocznej po I stopniu Oazy Nowego Życia. Wstępują oni wówczas na drogę deuterokatechumenatu, co ma miejsce w formie nabożeństwa, które w tym roku wspólnie, ramię w ramię, poprowadzili obaj moderatorzy: ks. Artur Płaziński (moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie) oraz ks. Marcin Gałczyński (moderator Domowego Kościoła – gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie). Był to moment wyjątkowy a i wzruszający – zarówno dla biorących w nim bezpośredni udział jak i dla tych, którzy mieli okazję wspominać swoje nabożeństwo włączenia do deuterokatechumenatu.

- Łza kręci się w oku, kiedy sami jeszcze niedawno wchodziliśmy na tę drogę, a teraz wchodzą na nią osoby, które my mamy pod swoją animatorską opieką – mówił jeden z członków Diakonii Muzycznej, zaangażowanej w muzyczną oprawę Dnia Wspólnoty.

Centralnym punktem spotkania była Eucharystia pod przewodnictwem Księdza Biskupa Andrzeja Kalety. Bardzo cieszymy się, że Biskup Andrzej tak chętnie spędza czas z członkami Ruchu Światło-Życie, wspominając niejednokrotnie swoje młodzieńcze, oazowe czasy. Tam gdzie jest biskup, tam zawsze urzeczywistnia się Kościół. To piękne, że możemy być tego naocznymi świadkami.

Marana Tha! Przyjdź Panie Jezu! Tymi słowami rozpoczęliśmy uroczystą Eucharystię, w którą wprowadziła nas pieśnią Diakonia Muzyczna, tym razem poprowadzona przez niezwykle bliskich sobie współbraci: Jana Górlickiego oraz Piotra Krzysztofika. Panowie nie raz dali poznać, że w duszy gra im muzyka, a i profesjonalizm – i tym razem dali sobie świetnie radę, a ich radość i spokój serca udzieliły się całej Diakonii posługującej.

Liturgia czytań, psalm, pięknie odśpiewana Ewangelia, aż w końcu dotarliśmy do momentu, w którym swoje słowo skierował do nas biskup Andrzej. – Marana Tha! Przyjdź Panie Jezu! Nie mogliście wybrać lepszej pieśni na rozpoczęcie tej uroczystej Eucharystii – powiedział do Diakonii Muzycznej bp Kaleta. W jego słowach mogliśmy odnaleźć przede wszystkim kontekst Maryi, jako tej, która nie bała się zaufać. Bez Jej przepełnionego ufnością „fiat” nie moglibyśmy radośnie oczekiwać przyjścia Chrystusa. Ufność, a także posłuszeństwo to jedne z dwóch ważnych składników drogi formacyjnej, która często nie jest usłana różami, ale zawsze prowadzi do jednego: do wiecznej radości i zbawienia. Te słowa utkwiły nam w serach, przepełniły je radością i dały nadzieję, że warto kroczyć dalej drogą formacji – drogą Chrystusa. I to Jego Słowo chcemy, by towarzyszyło nam na co dzień – namiot spotkania, liturgia godzin, Ewangelia, czy ciągle powtarzany fragment, który kiedyś zapadł nam w pamięci – forma nie jest najważniejsza. Najważniejszy Jest On – Chrystus, który zawsze pragnie mówić do serc otwartych i stęsknionych. Więc zatęsknijmy za Nim w tegorocznym Adwencie, tak prawdziwie, jak za kimś bliskim a radość z jego narodzenia będzie stokroć większa niż nasza tęsknota.

A tak po ludzku, już tęsknimy za sobą nawzajem i czekamy na kolejny – Opłatkowy Dzień Wspólnoty. Widzimy się już w styczniu. A tymczasem, wołamy z radością: „Marana tha! Przyjdź Panie Jezu!”.