Dzień skupienia kawalerów i dam papieskich odznaczeń w Nuncjaturze w Akrze

W liturgiczne wspomnienie św. Karola Boromeusza, 4 listopada br., w Nuncjaturze Apostolskiej w Akrze, miał miejsce dzień skupienia kawalerów i dam papieskich odznaczeń, a konkretnie św. Papieża Sylwestra i św. Grzegorza Wielkiego – pisze do nas Ksiądz Arcybiskup Henryk Jagodziński.

Odznaczenia te są przyznawane przez OjcaŚwiętego szczególnie zasłużonym osobom świeckim, na wniosek biskupa diecezjalnego, za specjalne zasługi dla Kościoła. W Ghanie, jest to wielki powód do dumy. Odznaczeni, utworzyli nawet specjalne stowarzyszenie, do którego należy około 90 kawalerów i dam z całej Ghany. Każdego roku, na jesieni,uczestniczą w dniu skupienia organizowanym przez władze stowarzyszenia. W tym roku, poprosili mnie o przeprowadzenie go w Nuncjaturze Apostolskiej w Akrze. Jako temat tego dnia skupienia wybrałem świętość. Na nasze spotkanie przybyło 56 dam i kawalerów z całego kraju. Wielu z odznaczonych jest już w podeszłym wieku, dla innych trudności z dojazdem i stanem zdrowia stanęły na przeszkodzie w uczestniczeniu w tym wydarzeniu.

Dzień skupienia rozpoczęliśmy liturgiczną modlitwą Kościoła: jutrznią. Następnie wygłosiłem pierwszą konferencję na temat świętości dzisiaj. W trakcie mojego wystąpienia, przypomniałem postać św.Josemarii Escrivy de Balaguera, założyciela Opus Dei, i jego nauki o uświęceniu się przez pracę zawodową i codzienne życie. Można powiedzieć, że był on apostołem świętości ludzi świeckich w dwudziestym wieku. Ludzie świeccy mają uświęcać świat przez swoje życie, a przede wszystkim przez pracę zawodową. Podstawowym sposobem uświęcania świata jest uczciwe i rzetelne wykonywaniewszystkich ludzkich zajęć, czynności i pracy, zgodnie ze słowami św. Pawła:„Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko czyńcie nachwałę Bożą” (1 Kor 10,31). Św. Josemaria wyjaśnia te słowa: „Ta nauka PismaŚwiętego znajduje się w samym jądrze ducha Opus Dei. Ma was ona prowadzić dowykonywania waszej pracy z doskonałością, do tego, by kochając Boga i ludzi,dodawać miłość do małych rzeczy zwyczajnego dnia i odkrywać to coś Bożegoukrytego w szczegółach”.

Po tej konferencji adorowaliśmy Pana Jezusa w Najświętszego Sakramencie. Podczas adoracji odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia i różaniec. Drugą konferencję poświęciłem zagadnieniu świętości w nauczaniu Ojca Świętego Franciszka. Jednym z podstawowych dokumentów, na którym się oparłem moje wystąpienie, była trzecia adhortacja apostolska Papieża Franciszka „Gaudete et exsultate” – „Cieszcie się i radujcie” (Mt 5, 12), która została ogłoszona 9 kwietnia 2018 r. W tym dokumencie, o powszechnym powołaniu do świętości, zagrożeniach w jej realizacji, aktualności programu zawartego w Ewangelii Jezusa Chrystusa, Ojciec Święty ukazuje niektóre cechy świętości w świecie współczesnym, a także koniecznej do jej osiągnięcia walce, czujności i rozeznaniu. zaznacza Na początku adhortacji Papież Franciszek podkreśla, że jego zamiarem nie jest przedstawienie szczegółowego traktatu o świętości. Natomiast stawia sobie za celprzedstawienie powołania do świętości w aktualnym kontekście, w którym żyje współczesny człowiek, z jego zagrożeniami, wyzwaniami oraz możliwościami. Ojciec Święty zwraca uwagę, że każdy stoi przed zadaniem rozpoznania swojej drogi do świętości, jaką zaplanował dla niego Pan Bóg.Papież Franciszek w nawiązaniu do kwestii naśladowania świętych, podkreśla konieczność dostrzegania w nich tego, co ich najpełniej upodabnia do Pana Jezusa. W swojej adhortacji szczególnie zwrócił uwagę na to, że: „Aby być świętymi, nie trzeba być biskupami, kapłanami, zakonnikami ani zakonnicami. Często mamy pokusę, aby sądzić, że świętość jest zarezerwowana tylko dla tych, którzy mają możliwość oddalenia się od zwykłych zajęć, aby poświęcać wiele czasu modlitwie. Ale tak nie jest. Wszyscy jesteśmy powołani, by być świętymi, żyjąc z miłością i dając swe świadectwo w codziennych zajęciach, tam, gdzie każdy się znajduje. Jesteś osobą konsekrowaną? Bądź świętym, żyjąc radośnie swoim darem. Jesteś żonaty albo jesteś mężatką? Bądź świętym, kochając i troszcząc się o męża lub żonę, jak Chrystus o Kościół. Jesteś pracownikiem? Bądź świętym wypełniając uczciwie i kompetentnie twoją pracę w służbie braciom. Jesteś rodzicem, babcią lub dziadkiem? Bądź świętym, cierpliwie ucząc dzieci naśladowania Jezusa. Sprawujesz władzę? Bądź świętym, walcząc o dobro wspólne i wyrzekając się swoich interesów osobistych”.

W przerwach między poszczególnymi punktami dnia skupienia oraz w czasie przeznaczonym na osobistą modlitwę, była także możliwość Spowiedzi świętej. Spowiadałem ja i ks. Maher Chamas, sekretarz Nuncjatury Apostolskiej.

Najważniejszym momentem tego dnia, była oczywiście Msza św. W homilii przypomniałem nauczenie Soboru Watykańskiego II, zawarte w „Konstytucji o Liturgii Świętej” nr 10: „Liturgia jednak jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i jednoczenie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc”. W ten sobotni dzień, 4 listopada, liturgia Kościoła wspominała postać św. Karola Boromeusza. Świętemu Karolowi przyszło żyć w niełatwych czasach, kiedy w Europie szalała rewolucja protestancka, rozbijająca jedność Kościoła, kiedy całe królestwa porzucały wiarę katolicką. Był to także czas reform soboru trydenckiego, gdzie św. Karol odegrał wybitną rolę we wprowadzeniu w życie postanowień tego soboru. Jego życie było przykładem, jak pomimo licznych pokus, osiągnąć świętość w trudnych czasach. Na zakończenie, przypomniałem słowa naszego wielkiego rodaka, św. Jana Pawła II, wypowiedziane w homilii z racji beatyfikacji błogosławionej Karoliny Kazkówny, 18 czerwca 1987 r., w Tarnowie, które możemy również odnieść i do św. Karola Boromeusza: „Czyż Święci są po to, ażeby zawstydzać? Tak. Mogą być i po to. Czasem konieczny jest taki zbawczy wstyd, ażeby zobaczyć człowieka w całej prawdzie. Tak więc Święci są po to, ażeby świadczyć o wielkiej godności człowieka. Świadczyć o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym „dla nas i dla naszego zbawienia”, to znaczy równocześnie świadczyć o tej godności, jaką człowiek ma wobec Boga. Świadczyć o tym powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie”.

Życie św. Karola, ukazuje nam fakt, że ciężkie czasy nie mogą być wymówką w osiągnięciu świętości – wręcz przeciwnie. Pomimo zatrważających wieści, które dobiegają nas z różnych stron świata, są jednak przykłady, które napełniają nas nadzieją. Jednym z nich, był właśnie ten dzień skupienia w Akrze, gdzie wierni świeccy wybrali się w drogę z Jezusem, aby osiągnąć świętość w kroczeniu za Nim.

† Henryk M. Jagodziński
NUNCJUSZ APOSTOLSKI W GHANIE

4 listopada 2023 r.