Inwestytura do Bożogrobców w Kielcach

W dniach od 6 - 7 czerwca 2014 r. w Kielcach odbywa się Inwestytura Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. Na mocy dekretu Wielkiego Mistrza Jego Eminencji kard. Edwina Fredericka O'Briena, w poczet członków Zakonu zostaną włączeni w sobotę niżej wymienieni kandydaci:    

1. Ryszard Dzieszyński z Krakowa
2. ks. prałat Stanisław Gasiński z Praszki
3. prof. Kazimierz Głowniak z Lublina
4. ks. Mirosław Kaczmarczyk z Miechowa
5. Irena Kropiwnicka z Wałbrzycha
6. prof. Janusz Niczyporuk z Lublina
7. Andrzej Pałka ze Skrzyszowa
8. Halina Pietrzyk z Miechowa
9. Marzena Siedlikowska z Gdyni
10. Krzysztof Siedlikowski z Gdyni
11. ks. prałat dr Teofil Siudy z Częstochowy
12. Jerzy Wiktor Szklarewicz z Tomaszowa Mazowieckiego
13. Maria Szuba z Mianocic k. Książa Wielkiego
14. dr Anna Tokarska z Kielc
15. Jadwiga Trzaska z Michałowic
16. Tadeusz Trzaska z Michałowic
17. Ryszard Woźniak z Kielc
18. ks. kanonik Jerzy Henryk Ważny z Lublina
19. dr Bogusława Ziętek-Kowalczyk z Łodzi
20. Jan Żebrak z Miechowa-Charsznicy 
(razem 20 osób / 7 dam i 13 kawalerów / w tym 9 świeckich i 4 duchownych)

Pragniemy także poinformować, że Inwestytura J. E. abp. Zygmunta Zimowskiego odbędzie się w niedzielę, 15 czerwca 2014 r. w Bazylice Grobu Bożego w Miechowie. Ksiądz Arcybiskup tego dnia będzie sprawował uroczystą Eucharystię, inaugurującą Wielką Nowennę ku czci Chrystusa Zmartwychwstałego. Odtąd co miesiąc, aż do 2033 r. w Bazylice Grobu Bożego w Miechowie biskupi i kapłani – członkowie naszego Zakonu, będą sprawować Msze św. ku czci Chrystusa Zmartwychwstałego, jako przygotowanie do Wielkiego Jubileuszu 2000 lat od Zmartwychwstania Chrystusa.

Działalność Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie
Palestyna z Jerozolimą stanowią kolebkę chrześcijaństwa. Są ziemską Ojczyzną Chrystusa. To właśnie dlatego jest to Ziemia Święta, ziemia naznaczona największymi świętościami chrześcijan w tym: Nazaret, Betlejem i Jerozolima z Wieczernikiem, Kalwarią i Grobem Jezusa. Przez wieki dążyły tam rzesze pielgrzymów, by "podjąć gorące modlitwy i wzmóc dobre dzieła". Nie była to jednak ziemia zaznająca pokoju. Kolejni zdobywcy tych ziem wprowadzali swoje porządki, często ogniem i mieczem prześladując miejscowych wyznawców Chrystusa. Arabowie, którzy od VII wieku zaczęli przejmować kontrolę nad krajami śródziemnomorskimi, opanowali również Palestynę.

Historia Zakonu Bożogrobców - Kanoników Regularnych, Stróżów Świętego Grobu Jerozolimskiego sięga 1099 r. Wówczas książę Gotfryd de Bouillon ustanowił 20-osobową grupę świeckich rycerzy i duchownych w celu opieki nad Bożym Grobem w Jerozolimie.

Po upadku Królestwa Jerozolimskiego główna ich siedziba znajdowała się w Perugii w północnych Włoszech. Grupa rycerzy nosząca białe odzienie z czerwonym pięciokrzyżem Godfryda z Bouillon czyli krzyżem Jerozolimskim posługiwała zbrojnie w miejscach świętych. Stała się ona z czasem oddzielnym zakonem rycerskim. Zakon stracił jednak na znaczeniu po upadku Akki i jako jednolita formacja uległa rozproszeniu. Jego gałąź duchowna- Zakon Kanoników Regularnych po okresie wielkiej świetności znacznie się osłabił.

Sławnymi z czasem stały się inne zakony rycerskie jak: Templariusze, Joannici zwani później maltańczykami i Krzyżacy. W Europie, Zakon odnowił się w 1304 roku, ale jego organizacja przypominała bardziej bractwo niż zakon. Do właściwej struktury zakonu rycerskiego został przywrócony w drugiej połowie XIX wieku. W 1847 r. decyzją Stolicy Apostolskiej Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego odrodził się jako zgromadzenie osób świeckich. Podstawowym celem wznowionego Zakonu Rycerskiego jest wspieranie Chrześcijan w Ziemi Świętej i Łacińskiego Patriarchy w Jerozolimie.

Bożogrobcy w Polsce
Pierwszym domem Bożogrobców w Europie był Miechów. Do Polski Bożogrobców sprowadził w 1163 r. Jaksa z Miechowa i osadził ich w swych dobrach. Miechowici, bo tak też byli nazywani, otrzymali liczne nadania od książąt, możnowładców, biskupów. Rozkwit Zakonu Bożogrobców miał miejsce w XV wieku, a miechowskie sanktuarium Bożego Grobu stało się jednym z najprężniejszych ośrodków zakonu. Bożogrobcy wprowadzili do Polski liturgię i nabożeństwa zaczerpnięte z tradycji jerozolimskiej, wcześniej w naszym kraju nieznane. Spopularyzowali m.in. budowę symbolicznego Bożego Grobu w Wielki Piątek. Organizowali uroczystości w Wielkim Tygodniu i w drugą niedzielę po Świętach Wielkanocnych. Oprócz działalności duszpasterskiej członkowie zakonu zajmowali się szpitalnictwem, a w końcowym okresie istnienia również szkolnictwem. W wyniku działań zaborców w XVIII w. Zakon uległ kasacji.

W Polsce Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie został ustanowiony 8 grudnia 1995 r. decyzją Kardynała Wielkiego Mistrza Giuseppe Caprio, a w 1996 roku  odbyła się pierwsza Inwestytura w Warszawie. Pierwszym Wielkim Przeorem Polskiego Zwierzchnictwa został Prymas Polski Ks. Kardynał Józef Glemp.

Siedziba Zakonu
Siedziba Zakonu znajduje się w klasztorze położonym przy kościele Św. Onufrego na Janikulum w Rzymie. 15 września 2012 r. w gmachu dawnego klasztoru bożogrobców w Miechowie, została poświęcona i otworzyła swoje podwoje stała siedziba Zwierzchnictwa Zakonu w Polsce.

Zadania, struktura i hierarchia władzy Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie
Szczególnym zadaniem Zakonu jest troska o Miejsce Święte w Jerozolimie i obowiązki wobec Kościoła w Palestynie. Należy podkreślać, że charytatywna działalność Zakonu powinna tkwić korzeniami w duchowości jego członków. Zakon posiada osobowość prawną prawa kanonicznego.

Do Zakonu Rycerskiego przyjmowane są osoby świeckie i duchowne w randze kawalerów a od końca XIX wieku również kobiety w randze dam. Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie został powołany przez Stolicę Apostolską i dlatego włączony jest całkowicie w strukturę Kościoła Powszechnego. Najwyższą władzę zakonną stanowi Kardynał Wielki Mistrz, mianowany przez Ojca Świętego, oraz Łaciński Patriarcha w Jerozolimie.

Dziś Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie liczy ok. 20 tys. członków na świecie. Głównie w krajach europejskich, ale również w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej oraz na Dalekim Wschodzie.

Obecnie Wielkim Mistrzem Zakonu jest Jego Eminencja Kardynał Edwin Frederick O'Brien, a Wielkim Przeorem Zakonu jest Patriarcha Łaciński Jerozolimy Jego Błogosławioność Arcybiskup Fuad Twal.

Zgodnie ze statutem celami Zakonu są:
1) umacnianie u członków Zakonu praktyk życia chrześcijańskiego, w absolutnej wierności Papieżowi i nauczaniu Kościoła, przestrzegania zasad miłości bliźniego, skoro Zakon jest fundamentalnym środkiem pomocy dla Ziemi Świętej.
2) wspomaganie i krzewienie działań oraz instytucji kultowych, charytatywnych, kulturalnych i socjalnych Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej, zwłaszcza działających w Łacińskim Patriarchacie Jerozolimy, z którym Zakon utrzymuje tradycyjne związki.
3) zachowywanie i krzewienie wiary na danym terenie, informowanie o sprawach dotyczących Ziemi Świętej katolików rozsianych po całym świecie, zjednoczonych miłością bliźniego i symbolem Zakonu, a także wszystkich braci chrześcijan.
4) obrona praw Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej.

Inwestytury
Inwestytura jest obrzędem liturgicznym, podczas którego do Zakonu przyjmowani są  nowi jego członkowie. W czasie inwestytury kandydaci składają uroczyste ślubowanie wykonywania obowiązków kawalera(damy) wnikających ze statutu Zakonu;. W ślubowaniu tym członkowie zobowiązują się do:
1) „walki o królestwo Chrystusa, o rozszerzanie się Kościoła i podejmowanie posługi charytatywnej”;
2) zachowywania się i działanie zawsze i wszędzie w sposób przynoszący cześć Chrystusowi i Jego Kościołowi;
3) przestrzegania konstytucji Zakonu.

Przywilej należenia do Zakonu wymaga od jego członków:
- pobożności, uczestnictwa w działalności Kościoła, apostolatu świeckiego, dyspozycyjności w służbie dla Kościoła, zmysłu ekumenicznego, przejawiającego się zwłaszcza w żywym zainteresowaniu problemami wyznaniowymi w Palestynie.

Kandydatem na członka zakonu zostać może osoba o wyżej wymienionych cechach rekomendowana przez jednego z członków zakonu, która przeszła niezbędny okres stażu. Obrzędy inwestytury w Polsce odbywały się już w Warszawie, Miechowie, Krakowie, Gnieźnie, Wrocławiu, Katowicach, Radomiu, Częstochowie, Białymstoku, Łowiczu, Sosnowcu, Gdańsku oraz Lublinie.

Dzieła w Ziemi Świętej
Głównymi dziełami polskiego Zwierzchnictwa w Ziemi Świętej  są dzieła wspierające Patriarchę Łacińskiego Jerozolimy szczególnie związane z utrzymaniem niektórych placówek szkolno wychowawczych dla dzieci  a także wykonywane remonty w obiektach sakralnych. Szczególnym patronatem Polskich Bożogrobców jest otoczona działalność sióstr Elżbietanek prowadzących Dom Pokoju na Górze Oliwnej w Jerozolimie

Organizatorzy w imieniu Zwierzchnika Zakonu J. E. Karola Szlenkiera serdecznie dziękują Księdzu Biskupowi Kazimierzowi Ryczanowi za przewodniczenie Uroczystości Inwestytury OESSH w Kielcach oraz władzom miasta i województwa za pomoc w zorganizowaniu tej uroczystości i jej podniosłą oprawę.

Po wstępnych obrzędach przygotowania w czwartek – dzisiaj (piątek) będzie uroczyste poświęcenie szat: dystyngtoriów zakonnych oraz złożenie przysięgi przez kandydatów. Natomiast w sobotę o godz. 11.00 w Bazylice Katedralnej będzie mieć miejsce główna liturgia Inwestytury.

W imieniu Komitetu Organizacyjnego
Ks. Parałat Stanisław Słowik OESSH

Foto: Janusz Kamiński - Studio "Kamyk"