Narodowy Kongres Katolików Świeckich w Ghanie

Jednym z owoców Soboru Watykańskiego II, było utworzenie w 1975 r., przez Konferencję Katolickich Biskupów Ghany, Narodowej Rady Katolików Świeckich Ghany. Impulsem do utworzenia tej Rady był soborowy dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam Auctositatem z 18 listopada 1965.

W dniach od 1-4 września 2022 r. odbył się XII Narodowy Kongres Katolików Świeckich, na terenie Ghańskiego Uniwersytetu Katolickiego w Fiapre, na przedmieściach miasta Sunyani. Zostałem zaproszony przez organizatorów Kongresuna jego uroczyste otwarcie, które miało miejsce 2 września, i skierowanie do zgromadzonych kilku słów z okazji rozpoczęcia obrad. Temat tego spotkania został sformułowany w następujących słowach: W stronę synodalnego Kościoła: rola świeckiego laikatu. Sunyani znajduje się w odległości około 400 km od Akry, ale niestety ze względu na stan dróg, a szczególnie korki w Kumasi, przez które trzeba przejechać, taka podróż zajmuje około siedmiu godzin. Także musiałem wyjechać dzień wcześniej do tego miasta, w którym jeszcze nie byłem. Skorzystałem z okazji, aby odwiedzić pasterza diecezji Sunyani J.E. bpa Matthew Akwasi Gyamfi. W podróży towarzyszył mi ks. Marino Ninčević, kapłan archidiecezji Zadarw Chorwacji, który wracał z Zambii, gdzie od kilku lat spędza wakacje prowadząc charytatywne projekty na rzecz ubogiej młodzieży. Okazało się, że ks. bp Matthew był w Chorwacji i w Polsce. W szczególny sposób wspominał swój pobyt w Częstochowie, gdzie poproszono go pobłogosławienie zgromadzonych pielgrzymów, co też uczynił w języku Kościoła, czyli po łacinie. Ale to nie był jedyny polski akcent w Sunyani. Już od 2012 r. w Sunyani pracują Polskie Siostry ze Zgromadzenia Najświętszej Rodziny z Nazaretu, popularnie nazywanych w Polsce nazaretankami. W tej chwili w tym domu znajduje się nowicjat, gdzie mistrzynią nowicjatu jest s. Salomea. Obecnie, w nowicjacie znajdują się cztery nowicjuszki z Ghany. Razem z ks. Marino mieliśmy tę radość, że mogliśmy być gośćmi sióstr, za co jesteśmy im bardzo wdzięczni. Przed wyjazdem na Kongres odprawiliśmy Mszę św. w kaplicy nowicjatu. W krótkiej homilii podkreśliłem piękno drogi do świętości, która wiedzie przez rady ewangeliczne, które nie znajdujązrozumienia w współczesnym świecie. Niestety, świat jako ideał tzw. „szczęśliwego życia” przedstawia raczej ich przeciwieństwo. Jako model do naśladowania przedstawiłem błogosławione męczenniczki z Nowogródka, sr. Marię Stellę i dziesięć towarzyszek, które zostały rozstrzelane przez Niemców 1 sierpnia 1943 r., pochodzące właśnie ze Zgromadzenia Najświętszej Rodziny z Nazaretu.

Po Mszy św. udaliśmy się na kampus Ghańskiego Katolickiego Uniwersytetu, gdzie w jego auli miało odbyć się uroczyste otwarcie Kongresu. Oficjalnie uniwersytet został zarejestrowany 4 grudnia 2002 r., zaś pierwsi studenci przybyli tam 3 marca roku następnego. A uroczyste otwarcie miało miejsce 13 listopada 2003. Obecnie na pięciu wydziałach studiuje w nim około 3600 studentów z Ghany i zagranicy. Może trochę dziwić fakt, że zdecydowano się umieścić tę uczelnię w oddaleniu od stolicy i pozostałych wielkich ośrodków naukowych i wielkomiejskich, sytuując ją gdzieś w centralnej części kraju. To właśnie było celem doboru miejsca, aby przyczynić się do rozwoju tej części Ghany, gdzie znajduje się niewiele wyższych uczelni. Sam budynek uniwersytetu sprawia imponujące wrażenie. Dwupiętrowe, potężne pawilony tworzą olbrzymi prostokąt, położony wśród zielonego otoczenia. Sam kampus znajduje się w pewnym oddaleniu od samego miasta, co jeszcze potęguje wrażenie jego wielkości. Zanim uroczystość się rozpoczęła, J.E. ks. bp Matthew oprowadził nas po kampusie. Gdy wchodziliśmy do auli, była już wypełniona po brzegi delegatami z każdej diecezji, których w sumie było około trzystu. Według programu, który otrzymałem, gościem honorowym miał być prezydent Ghany, J.E. Nana Addo Dankwa Akuffo Addo, ale niestety ostatecznie nie mógł przybyć i był reprezentowany przez panią Regionalną Szef Minister, której funkcja jest odpowiednikiem naszego urzędu wojewody. Jak nietrudno się domyśleć,w przemówieniach występujących zarówno świeckich jak i J.E. ks. bp Matthew oraz moim, dominowała tematyka obecnego Synodu Biskupów o synodalności, o tym jak odpowiedzieć na wezwanie Ojca Świętego, aby wsłuchiwać się w to, co nam chce zakomunikować Duch Święty. W wystąpieniach podkreślano również, że Kościół w Ghanie musi stać się bardziej misyjny. Nasze obrady były przerwane dwukrotnie przez uroczyste wkroczenie tradycjonalnych wodzów, którzy przy akompaniamencie bębnów oraz innych instrumentów w uroczystym orszaku przychodzili do stołu prezydialnego. Pierwszym był Obrempong Kyen Amponsah, który ofiarował na rzecz uniwersytetu sześć mil kwadratowych gruntu, na którym wybudowano jego budynki dydaktyczne i akademiki. Jak to przy takich okazjach bywa, nie zabrakło i artystycznego przerywnika, w postaci dwóch wystąpień katedralnego chóru, w śpiew którego włączyło się całe zgromadzenie. Cała uroczystość trwała cztery i pół godziny i zakończyła się wspólną fotografią. W całym tym spotkaniu uderzał wielki entuzjazm przybyłych delegatów oraz ich zaangażowanie w życie Kościoła. Chociaż byli fizycznie tak daleko od Rzymu, to jednak duchem byli bardzo blisko serca Kościoła.

† Henryk M. Jagodziński
Nuncjusz Apostolski w Ghanie

4 września 2022 r.