Posługa akolitatu w Pretorii

W środę, 9 października 2024 r. udzieliłem posługi akolitatu 11 klerykom Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego p.w. Św. Jana Marii Vianeya w Pretorii – pisze do nas Ksiądz Arcybiskup Henryk Jagodziński.

Obecnie kształci się w tym Seminarium prawie 90 seminarzystów ze wszystkich diecezji Republiki Południowej Afryki. Była to bardzo podniosła uroczystość, wszyscy klerycy byli ubrani w czarne sutanny. Podczas Mszy św. wykonywanie bardzo starannie przygotowane pieśni w języku lokalnym.

Na początku Mszy św. w ciepłych słowach przywitał mnie rektor Seminarium ks. Ncedo Wellington Siwundla. Przed 1922 rokiem w Południowej Afryce nie kształcono żadnych księży, ale wraz z publikacją encykliki papieża Benedykta XV „Maximum Illud”, delegaci apostolscy otrzymali zadanie zakładania seminariów w celu kształcenia rodzimego duchowieństwa. Papież Pius XI wydał w tym celu również „Ad Catholicum Sacerdotium”. Zadanie założenia seminarium w Południowej Afryce zgodnie z dwoma wspomnianymi dokumentami papieskimi przypadło J.E. arcybiskupowi Bernardowi Jordanowi Gijlswijkowi, który był delegatem apostolskim w Południowej Afryce w latach 1923–1944. Po wizytacji lokalnych wikariatów i prefektur Gijlswijk wezwał wszystkich lokalnych ordynariuszy i przełożonych kościelnych do Kimberley w 1924 roku, gdzie omawiano kwestię kształcenia lokalnych księży. Jednak Misjonarze z Marianhill mieli już plany budowy Seminarium św. Maryi w Mariathal, podczas gdy seminarium św. Augustyna zostało otwarte przez Oblatów Maryi Niepokalanej w 1924 r. w Lesotho. Gijlswijk zachęcał do tych prac, ale stwierdził, że miał na myśli jedno seminarium dla całego kraju. Kiedy Gijlswijk zmarł w 1944 r., jego następca ks. Martin Lucas SVD rozpoczął formowanie konsultacyjnego organu biskupów, który później stał się znany jako Konferencja Biskupów Katolickich Afryki Południowej, jednocześnie promując ideę seminarium krajowego. Chociaż rozważano budowę seminarium w Kapsztadzie i Port Elizabeth, to Pretoria wygrała. Arcybiskup Lucas, delegat apostolski, uważał Pretorię za idealną, biorąc pod uwagę fakt, że delegatura apostolska została przeniesiona z Bloemfontein do Pretorii i ponieważ lokalizacja w Waterkloof była odpowiednia.

Niedaleko Seminarium znajduje się, w tej samej dzielnicy Nuncjatura Apostolska. Na zakończenie pogratulowałem nowym akolitom oraz wszystkim klerykom odwagi, przyjęcia wyzwania pójść za Chrystusem. W dzisiejszym świecie zdecydowanie się na pójście drogą kapłańskiego powołania wymaga nie lada odwagi. Dlatego podziękowałem im za ten przykład bohaterstwa. Powiedziałem także, że jako klerycy są przyszłością Kościoła nie tylko w Południowej  Afryce, ale Kościoła powszechnego.

Po Mszy św. zatrzymałem się jeszcze na chwilę na kolacji z klerykami i dokładnie o godzinie 18.15 ruszyłem w drogę do królestwa Lesotho, gdzie następnego dnia miałem złożyć listy uwierzytelniające Jego Królewskiej Mości Letsie III. Do stolicy królestwa Maseru, dotarłem jeszcze w środę, o godzinie 23.30.

✠ Henryk M. Jagodziński
NUNCJUSZ APOSTOLSKI W RPA, LESOTHO, NAMIBII, ESWATINI i BOTSWANIE

Pretoria, dnia 9 października 2024 r.