Obchody 100-lecia powstania Wyższego Seminarium Duchownego w Roma - w Królestwie Lesotho

W piękny sobotni dzień, 23 listopada 2024 r., w wigilię Uroczystości Chrystusa Króla, wraz z ks. Dario Pavišą, sekretarzem Nuncjatury w Pretorii, uczestniczyłem w uroczystej Mszy Świętej z okazji 100-lecia powstania Wyższego Seminarium Duchownego pw. św. Augustyna w Roma, w Królestwie Lesotho – pisze do nas Ksiądz Arcybiskup Henryk Jagodziński.

Seminarium to zostało założone w 1924 roku przez Zgromadzenie Oblatów Maryi Niepokalanej, którzy sprawowali nad nim pieczę do 1987 roku. W ciągu swojej stuletniej historii instytucja ta wykształciła około 500 księży i 20 biskupów. W seminarium tym formację odbywał również pierwszy kardynał Lesotho, J.E. ks. kard. Sebastian Koto Kharoai, OMI. Absolwenci uczelni pochodzili nie tylko z Królestwa Lesotho, ale również z Republiki Południowej Afryki, Królestwa Eswatini, Botswany, Namibii, Mozambiku, Demokratycznej Republiki Konga oraz kilku innych krajów.

Jubileuszowa Msza Święta rozpoczęła się o godzinie 10.00, a przewodniczył jej J.E. ks. bp Augustinus Tuomale Bane, OMI, biskup Leribe. Homilię wygłosił J.E. ks. abp Gerard Tlali Lerotholi, OMI, arcybiskupa Maseru. W uroczystości uczestniczyło sześciu biskupów, ponad 200 księży z Lesotho i krajów sąsiednich oraz niemal półtora tysiąca wiernych. Podczas Mszy Świętej święcenia prezbiteratu przyjęło sześciu diakonów, alumnów tego seminarium. Cała uroczystość odbyła się na placu przylegającym do budynków seminaryjnych.

W Lesotho słońce jest bardzo ostre, dlatego konieczne było przygotowanie namiotów dla uczestników. Ci, dla których zabrakło miejsca pod namiotami, szukali schronienia pod drzewami lub parasolami. Msza Święta była sprawowana w języku sesotho, dlatego razem z ks. prałatem Dario uczestniczyliśmy w niej w strojach chórowych, zgodnie z protokołem Stolicy Apostolskiej, bez koncelebrowania.

Podczas uroczystości wręczano pamiątkowe dyplomy i medale zasłużonym kapłanom i świeckim. Miałem zaszczyt dokonać uroczystego wręczenia tych odznaczeń. Wystarczyło kilka minut, by odczuć uderzenie gorąca, które przez buty przenikało aż do stóp. Bardzo wzruszającym momentem było udzielanie błogosławieństwa przez nowo wyświęconych kapłanów. Po biskupach błogosławieństwo otrzymała para królewska, która uklękła przed neoprezbiterami. Następnie przyszła kolej na rodzinę, kapłanów i pozostałych wiernych.

Po zakończeniu Mszy Świętej miały miejsce przemówienia. Wśród mówców znalazł się również król Lesotho, Letsie III, przedstawiciele rządu, Konferencji Episkopatu Lesotho, Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych, rektor seminarium, przedstawiciel Chrześcijańskiej Rady Lesotho, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Lesotho a nawet rodzice neoprezbiterów.

Szczególnym momentem było przemówienie Jego Królewskiej Mości, który mówił o roli kapłaństwa i Kościoła w życiu narodu.Król wspominał także swoje spotkanie z papieżem Franciszkiem i zwracając się do mnie, przeszedł na język angielski. Opowiedział, że papież zapytał go wtedy, czy Kościół w Lesotho jest aktywny. Król potwierdził to zarówno wówczas, jak i teraz, prosząc o przekazanie tej informacji papieżowi wraz z pozdrowieniami. Wspomniał także, że seminarium dało początek Katolickiemu Uniwersytetowi w Lesotho, który obecnie jest najważniejszą instytucją edukacyjną w kraju.

Z okazji jubileuszu papież Franciszek wystosował specjalne błogosławieństwo dla rektora, wykładowców, seminarzystów i studentów, dziękując Wszechmogącemu Bogu za otrzymane łaski. Powierzył także wspólnotę seminarium wstawiennictwu Matki Bożej, Matki Kościoła, jako zapowiedź radości i pokoju w Chrystusie.

Specjalne orędzie wystosował również J.E. ks. kard. Luis Antonio Tagle, Pro-prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji, podkreślając ogromną rolę, jaką seminarium odegrało w dziele ewangelizacji.

W swoim przemówieniu powiedziałem między innymi, że powstanie Wyższego Seminarium Duchownego św. Augustyna oznaczało początek drogi głęboko zakorzenionej w wierze i służbie. Na przestrzeni dekad seminarium to stało się źródłem światła nadziei oraz kluczowym ośrodkiem formacji duchowieństwa, które z zapałem, współczuciem i oddaniem służy Kościołowi zarówno w Lesotho, jak i poza jego granicami.

W murach tej instytucji niezliczeni seminarzyści byli kształtowani w duchu Ewangelii, zdobywając nie tylko wiedzę teologiczną i duszpasterską, ale również cnoty niezbędne, by stać się pasterzami na wzór serca Chrystusa. Owocem tej pracy formacyjnej są liczni księża, biskupi, a także liderzy świeccy, którzy wywarli i nadal wywierają głęboki wpływ na duchowy, społeczny i moralny kształt narodu.

Dziś, świętując ten jubileusz, dostrzegamy zarówno wielkie wyzwania, jak i możliwości, jakie współczesny świat stawia przed formacją kapłańską. W czasach szybkich przemian społecznych, rozwoju technologicznego i licznych prób duchowych seminaria, takie jak Wyższe Seminarium Duchowne św. Augustyna, muszą pozostać wierne swojej misji kształcenia kapłanów. Powinni oni nie tylko odznaczać się kompetencjami akademickimi i duszpasterskimi, ale również być głęboko zakorzenieni w modlitwie, pokorze i miłości do Eucharystii.

Formacja prowadzona w tym miejscu powinna nadal inspirować ducha misyjnego, zachęcając przyszłych kapłanów do wychodzenia na peryferie – tak, jak często wzywa nas papież Franciszek – i niesienia Dobrej Nowiny tym, którzy potrzebują nadziei i uzdrowienia.
Oddając hołd przeszłości, wyrażamy naszą najgłębszą wdzięczność wobec tych, którzy umożliwili przeżycie tego jubileuszu: założycieli – misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, wykładowców, pracowników oraz licznych dobroczyńców, którzy wspierali seminarium przez wszystkie lata jego istnienia. Chciałbym również podziękować władzom Królestwa Lesotho za życzliwość i wsparcie, jakiego seminarium doświadczało na przestrzeni dziesięcioleci. Ich oddanie i troska stworzyły solidny fundament na kolejne stulecie formacji i służby.

Patrząc w przyszłość, wyrażam nadzieję i modlitwę, że Wyższe Seminarium Duchowne św. Augustyna nadal będzie rozkwitać jako ośrodek doskonałości w formacji kapłańskiej. Niech promuje kulturę świętości, wiedzy i rozeznania, kształcąc liderów, którzy będą z mądrością i współczuciem prowadzić zarówno Kościół, jak i społeczeństwo.

W tym radosnym dniu dziękujmy Wszechmogącemu Bogu za niezliczone błogosławieństwa, jakimi obdarzył to seminarium, i odnówmy nasze zaangażowanie w jego misję. Niech wstawiennictwo św. Augustyna – wzoru nawrócenia i patrona teologicznych dociekań – prowadzi wszystkich związanych z tą niezwykłą instytucją

Po Mszy Świętej, która trwała pięć i pół godziny, odbył się uroczysty obiad. Na obiedzie był obecny także J.K.M. Letsie III z małżonką oraz ich świta. Miałem zaszczyt zająć miejsce po królewskiej prawicy.

Setna rocznica powstania Wyższego Seminarium Duchownego w Lesotho była wielkim świętem całego kraju. Fakt, że tego dnia święcenia kapłańskie przyjęło sześciu diakonów, stanowi wyraźny znak żywotności tamtejszego Kościoła. Powołania kapłańskie zależą także od nas – od naszych modlitw i miłości do Chrystusa oraz Jego Kościoła.

Pan Jezus powiedział: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Łk 10, 2). Aby jednak mogło odbyć się żniwo, musi najpierw istnieć plon. Jeżeli gleba jest jałowa i nie rodzi nic poza chwastami, to po cóż posyłać tam robotników? Jeśli jednak ziemia wydaje obfity owoc, należy błagać Pana żniwa, aby posłał swoje sługi do zbioru.

To przypomnienie niech stanie się dla nas zachętą do modlitwy za kapłanów i nowe powołania, aby Kościół mógł dalej wzrastać i pełnić swoją misję.

✠ Henryk M. Jagodziński
NUNCJUSZ APOSTOLSKI W RPA, LESOTHO, NAMIBII, ESWATINI i BOTSWANIE

Pretoria, dnia 24 listopada 2024 r.