BUSKO–ZDRÓJ, Niepokalanego Poczęcia NMP

Adres:
28-100 Busko–Zdrój
ul. Bohaterów Warszawy 8
tel. 41-378-20-40, 784-747-879

www.busko.nmp.org.pl

liczba mieszkańców: 8 450

Proboszcz:
ks. Tadeusz Szlachta, KKM, ur. 1953 (Giebło – diec. sosnowiecka), wyśw. 1978, mian. 2004

Wikariusze:
ks. Paweł Cudzik, mgr teol., ur. 1980 (Kielce, Św. Jadwigi), wyśw. 2005, mian. 2017
ks. Leszek Puchała, mgr teol., ur. 1979 (Bobin), wyśw. 2004, mian. 2021
ks. Tomasz Wróbel, mgr teol., ur. 1980 (Janina), wyśw. 2005, mian. 2022

Rys historyczny:
Powstanie parafii i kościoła w Busku wiąże się z fundacją klasztoru norbertanów i norbertanek we wczesnym Średniowieczu. Przez długie lata klasztor był silnym ośrodkiem religijnym i kulturalnym, oddziałującym na życie mieszkańców i rozwój Buska. W latach 1179–1190 bp płocki Wit z pobliskiego Chotla Czerwonego sprowadził do Buska norbertanów. Jego brat rycerz Dersław ufundował dla nowego zakonu w Busku klasztor i Kościół. Dzięki dziesięcinom z okolicznych wiosek, nadanym przez bp. krakowskiego Mateusza, i dzięki posiadłościom ziemskim ofiarowanym przez rycerza Dersława i bp. Gedko klasztor i parafia mogły spokojnie się rozwijać. Zapobiegliwy Dersław w testamencie zapisał cały swój majątek zakonowi, a swą żonę zobowiązał, by po jego Śmierci wstąpiła do klasztoru. Dzielny i pobożny rycerz zginął w walce z Tatarami w 1241 r. Przywilej dla klasztoru w 1252 r. potwierdził książę Bolesław Wstydliwy. W poczet miast lokowanych na prawie magdeburskim osada Buska została przyjęta w 1287 r. z nadania księcia Leszka Czarnego. Prawa miasta potwierdził później Kazimierz Wielki. Kościół i klasztor zostały znacznie zniszczone w 1306 r. i w 1474 r. Prawdziwym ciosem dla Świątyni był pożar w 1592 r. Z fundacji bp. Jerzego Radziwiłła na zrębach spalonego gotyckiego kościoła wzniesiono z rozmachem i kunsztem nowy – w stylu barokowym. Norbertanki nie szczędziły funduszy na upiększanie Świątyni. W 1621 r. ksieni Chomentowska ufundowała sklepienie, a na początku XIX w. ksieni Konstancja Kochanowska rozbudowała Kościół, nadając fasadzie barokowo-klasycystyczny rys. Kościół i klasztor spłonęły ponownie w 1820 r. Po pożarze norbertanki przeniosły się do Pińczowa, a potem osiadły w Imbramowicach. Świątynię odbudowano w 1871 r., dokonując zmian. Ołtarz główny przeniesiono na zachodnią stronę, a na wschodniej Ścianie umieszczono chór. W ołtarzu głównym – dwa obrazy MB Niepokalanie Poczętej w otoczeniu aniołów, jeden z nich z XVIII w., prawdopodobnie autorstwa Franciszka Smuglewicza. W ołtarzu bocznym po prawej stronie – obraz Świętej Rodziny. Ks. prob. Antoni Otrembski w renesansowej kaplicy Św. Anny umieścił obraz MB Częstochowskiej. Jest on otaczany dużą czcią przez parafian, zdobią go liczne wota. Sklepienie zdobi polichromia ze scenami z Pisma Świętego (fot. powyżej).

Czy wiesz, że...
Nie od dziś Busko kojarzy się z uzdrowiskami. Lecznicze walory Buska Zdroju doceniali już możni żyjący w Średniowieczu. Jak wskazują źródła, sama królowa Jadwiga korzystała z zabiegów i kąpieli, które przygotowywały jej w klasztorze siostry norbertanki. W 1787 r. Kościół i klasztor odwiedził król Stanisław August Poniatowski. Pod opieką parafii znajduje się zabytkowy drewniany Kościółek Św. Leonarda, zbudowany w 1699 r. Możemy w nim podziwiać fragmenty barkowej polichromii.

Odpusty: Niepokalanego Poczęcia NMP – 8 grudnia
w kościółku św. Leonarda – I niedziela listopada