BUSKO–ZDRÓJ, Św. Brata Alberta Chmielowskiego

Adres:
28-100 Busko–Zdrój, ul. Lipowa 1
tel. kanc. 696-966-408; prob. 784-920-157

www.albert-busko.pl

liczba mieszkańców: 5 250

Proboszcz:
ks. Andrzej Jankoski, dr teol., mgr ekonomii, KHK ur. 1976 (Biechów), wyśw. 2002, mian. 2022

Wikariusze:
ks. Paweł Dyląg, mgr teol., ur. 1980 (Harklowa – diec. rzeszowska), wyśw. 2005, mian. 2015
ks. Jarosław Góralski, mgr teol., ur. 1992 (Kielce, Niepokalanego Serca NMP), wyśw. 2018, mian. 2021
ks. Marcin Bąk, mgr lic. teol., ur. 1993 (Chełmce), wyśw. 2018, mian. 2023
ks. Kazimierz Ćwierz, ur. 1957 (Proszowice), wyśw. 1985, inkard. 1997, mian. 2023 (wikariusz/spowiednik)

Rezydent:
ks. Marek Podyma, kap. J.Św., KHW, ur. 1947 (Miechów), wyśw. 1972, od 2022

Kapelan szpitalny:
ks. Tadeusz Domagała, dr teol., ur. 1960 (Imielno), wyśw. 1990, mian. 2015

Na terenie parafii mieszka:
ks. Tadeusz Szot, KHW, ur. 1943 (Bydlin – diec. sosnowiecka), wyśw. 1969, em. od 2018

Kaplice:
Chotelek (kościół pw. św. Stanisława bpa)
Busko-Zdrój (pw. św. Anny)

Dom zakonny:
Siostry Kanoniczki Ducha Świętego
28-100 Busko–Zdrój
ul. 1 Maja 27, tel. 41-378-29-25

Rys historyczny:
Przed laty, kiedy mieszańcy „Zdrojowej” części Buska mogli jedynie marzyć o swoim kościele, zbierali się na niedzielnej Eucharystii w małej zabytkowej kaplicy św. Anny. Po wielu trudnościach,  na przełomie 1986/1987 parafia otrzymała pozwolenie na budowę kościoła. Wcześniej, 9 września 1983 r. utworzono samodzielne duszpasterstwo na terenach wydzielonych z parafii Niepokalanego Poczęcia NMP. Parafię św. Brata Alberta erygował bp Stanisław Szymecki 24 grudnia 1983 r. podczas Pasterki. Pierwszym proboszczem został ks. Franciszek Berak. Najpierw powstał dom parafialny, mieszczący sale do katechizacji i mieszkania księży, a w 1993 r. utworzono w nim kaplicę.

Kamień węgielny pod budowę świątyni poświęcił papież Jan Paweł II 22 czerwca 1983 r. podczas Mszy św. na krakowskich Błoniach. Wedy właśnie Adam Chmielowski został ogłoszony przez papieża błogosławionym. Projekt kościoła wykonał  architekt Władysław Markulis, konstrukcję - Bogdan Ciok. Budowę rozpoczęto w 1990 r. Mury kościoła budowano w latach 1992-1996. W 1997 r. ufundowano trzy dzwony, które poświęcił bp Mieczysław Jaworski.

Wystrój kościoła ukazuje symbolicznie dwie drogi Zbawienia. Pierwsza – droga Bożych Przykazań, druga – droga Tradycji chrześcijańskiej, zawierająca symbole starochrześcijańskie. Aranżacja wnętrza to dzieło artystów z Wejherowa: Tomasza Morka i Artura Wyszeckiego. W ołtarzu głównym – Chrystus uwielbiony w chwale niebieskiej,  otoczony postaciami archaniołów i świętych.  Po prawej stronie m.in. Matka Teresa z Kalkuty, św. Barat Albert,  św. Maksymilian Maria Kolbe.  Malowidła wykonano w technice sgraffito – mokrego fresku. Ołtarz posadowiony na 13 kolumnach – które symbolizują Chrystusa i 12 apostołów. Tabernakulum w kształcie Hostii z drzwiczkami  z onyksu. W kościele umieszczono replikę płyty orantów z Wiślicy. Drogę Tradycji symbolizują na posadzce – znak ryby, w nawie głównej – kosz z chlebami. Po prawej stronie  ołtarza – Obraz  św. Brata Alberta, po lewej – obraz Matki Bożej. W wysokich na osiem metrów oknach zainstalowano witraże wykonane w technice topionego szkła, w które wkomponowano 5 stacji Drogi Krzyżowej. W kościele mieści się kaplica Matki Bożej Fatimskiej. Projekt ołtarza do kaplicy wykonał Stanisław Dyga – artysta plastyk z Krakowa.

Czy wiesz, że…
Parafia jest się bardzo często animatorem ważnych inicjatyw kulturalnych, a przestrzeń świątyni wielokrotnie była już miejscem wyjątkowych koncertów. Wystąpiła tutaj  m.in. Wielka Orkiestra Symfoniczna, która wykonała Requiem Verdiego).

W domu parafialnym mieści się galeria „U Brata” gdzie organizowane są często wernisaże i wystawy ze znakomitymi artystami.

Unikatowym zabytkiem sakralnym, pozostającym pod opieką parafii, jest datowany na 1527 r. a fundowany przez kanonika sandomierskiego Stanisława Słupskiego zabytkowy, drewniany kościółek pw. św. Stanisław w Chotelku Zielonym. Gruntownie odrestaurowany w 2003 r. i 2008 r.

Kaplica  św. Anny – znajduje się w pobliżu Sanatorium Marconi i służy od wielu lat kuracjuszom. Wzniesiona w stylu neogotyckim w latach 1884-1886. Budowę rozpoczęto pod nieobecność namiestnika carskiego. Na stropie – namalowane tajemnice różańcowe. Na ścianach obrazy: św. Jacka Odrowąża i św. Józefa, św. Maksymiliana Kolbego, bł. Wincentego Kadłubka.

Odpusty: św. Brata Alberta Chmielowskiego – 17 czerwca
Św. Anny – 26 lipca
MB Fatimskiej – 13 maja i 13 października