„Różaniec siłą i jednością Polaków”

Nawiązując do Aktu zawierzenia Polski Matce Bożej, którego dokonał kard. August Hlond 8 września 1946 r. na Jasnej Górze, zrodziła się inicjatywa modlitewna „Różaniec siłą i jednością Polaków”. Biskup Kielecki Jan Piotrowski zachęca do promowania tej inicjatywy.

Główne założenia tejże inicjatywy to pragnienie odnowienia Aktu poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi, osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi, jak najszersze podejmowanie nabożeństwo wynagradzające w pierwsze soboty miesiąca, osobista modlitwa różańcowa oraz przynajmniej jedna tajemnica różańcowa. Zaproszenie do modlitwy jej inicjatorzy kierują do rodaków w kraju oraz do Polonii.

Główne założenia inicjatywy:

1. Odnowienie Aktu poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi, jaki miał miejsce 8 września 1946 na Jasnej Górze – tekst poniżej.

Aby odnowić jego głęboką treść w świadomości narodowej i nadać mu ponownie bardzo znamienne znaczenie. Powrót taki wydaje się obecnie jak najbardziej wskazany, choćby ze względu na to, że Papież poświęca wciąż na nowo cały świat i ludzkość Niepokalanej Matce Boga i ludzi. Czy teraz nie nastąpiło ponowne poświecenie Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji i Świata?

W ślubach tych niemal wszystkich stanów i zawodów przebija moc jednocząca naród w czci ku Najświętszej Maryi Pannie, w zdecydowanej woli wyznawania, bronienia i szerzenia wiary katolickiej, stosowania zasad Chrystusa wżyciu zawodowym, społecznym, narodowym i państwowym.

2. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi – tekst poniżej.

3. Codziennie Różaniec – minimum jedna 10-tka różańca oraz odmówienie Pod Twoja Obronę.

4. Pierwsze Soboty Miesiąca – nabożeństwo wynagradzające Niepokalanemu Sercu Maryi

Nabożeństwo to nabiera dziś szczególnego znaczenia. Jest wezwaniem skierowanym do każdego z nas. Fatima bowiem woła o nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca. Nie wypełnimy fatimskiego przesłania, jeśli nie będziemy wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi w pierwsze soboty.

Przypomniał o tym Episkopat Polski w Liście pasterskim z racji 100. rocznicy objawień fatimskich (21 maja 2017 r.).

>> List Pasterski KEP z okazji setnej rocznicy objawień fatimskich

Do dziś nie ma powszechnej odpowiedzi na wezwanie Maryi dotyczące wynagrodzenia w pierwsze soboty miesiąca. Zatem to już najwyższy czas, by połączyć siły i wspólnie odpowiedzieć czynem na apel Maryi oraz budzić serca naszych bliźnich do takiej postawy.

________________________________________

Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi

O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko!
O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.

________________________________________

Treść ślubowania i poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi złożonego na Jasnej Górze 8 września 1946 r.

Błogosławiona Dziewico, Matko Boga Przeczysta! Jak ongiś po szwedzkim najeździe król Jan Kazimierz Ciebie za Patronkę i Królową państwa obrał i Rzeczpospolitą Twojej szczególnej opiece i obronie polecił, tak w tę dziejową chwilę, my, dzieci narodu polskiego, stajemy przed Twym tronem w hołdzie miłości, czci serdecznej i wdzięczności. Tobie i Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcamy siebie, cały naród i wskrzeszoną Rzeczpospolitą, obiecując Ci wierną służbę, oddanie zupełne oraz cześć dla Twych świątyń i ołtarzy. Synowi Twojemu, a naszemu Odkupicielowi ślubujemy dochowanie wierności Jego nauce i prawu, obronę Jego Ewangelii i Kościoła, szerzenie Jego królestwa.

Pani i Królowo nasza! Pod Twoją obronę uciekamy się; macierzyńską opieką otocz rodzinę polską i strzeż jej świętości. Natchnij duchem nadprzyrodzonym i pobożnością naszą parafię; ochraniaj jej lud od grzechów i nieszczęść, a pasterza umacniaj i uświęcaj swymi łaskami. Narodowi polskiemu uproś stałość w wierze, świętość życia, zrozumienie posłannictwa. Złącz go w zgodzie i bratniej miłości. Daj tej polskiej ziemi, przesiąkniętej krwią i łzami, spokojny i chwalebny byt w prawdzie, sprawiedliwości i wolności. Rzeczpospolitej Polskiej bądź Królową i Panią, natchnieniem i Patronką.

Potężna Wspomożycielko wiernych! Otocz płaszczem opieki Papieża oraz Kościół święty. Bądź mu puklerzem: wyjednaj mu świętość i żarliwość apostolską, swobodę i skuteczne działanie. Powstrzymaj zalew bezbożnictwa. Ludom od Kościoła odłączonym wskaż drogę powrotu do jedności Chrystusowej owczarni. Okaż niewierzącym słońce prawdy i podbij ich dusze czułością Twego Niepokalanego Serca.

Władna świata Królowo! Spojrzyj miłościwym okiem na troski i błędy rodzaju ludzkiego. Wyprowadź go z udręki i bezładu, z nieuczciwości i grzechów. Wyproś narodom pojednanie szczere i trwałe. Wskaż im drogę powrotu do Boga, by na Jego prawie budowały życie swoje. Daj wszystkim trwały pokój, oparty na sprawiedliwości, braterstwie, zaufaniu.

Przyjmij naszą ofiarę i nasze ślubowanie, Matko Boga i nasza. Przygarnij wszystkich do swego Niepokalanego Serca i złącz nas na zawsze z Chrystusem i Jego świętym królestwem. Amen.