Święcenia dwóch biskupów pomocniczych w Ghanie

W katedrze Ducha Świętego w Akrze, w środę 19 kwietnia 2023 r., miała miejsce podniosła i radosna uroczystość święceń biskupich, dwóch biskupów pomocniczych – pisze do nas Ksiądz Arcybiskup Henryk Jagodziński.

Byli to J.E. ks. bp Anthony Narh Asare, biskup tytularny Castellum in Numidia oraz J.E. ks. bp John Kobina Louis, biskup tytularny Fessei. Po raz drugi już dane było mi być głównym konsekratorem podczas święceń biskupich, i to dwóch biskupów na raz. Moimi współkonsekratorami byli: J.E. abp John Bonawenture Kwofie, CSSp arcybiskup metropolita Akry oraz J.E. bp Matthew Kwasi Gyamfi, biskup Sunyani, który jest także Przewodniczącym Konferencji Katolickich Biskupów Ghany. Na tej uroczystości byli prawie wszyscy biskupi z Ghany, biskup elekt z Beninu, ponad stu księży i prawie tyleż samo sióstr zakonnych. Byli przedstawiciele władz cywilnych, wojskowych, korpusu dyplomatycznego oraz wszystkich grup i katolickich stowarzyszeń występujących na terenie archidiecezji, którzy odróżniali się od siebie barwnymi i ciekawymi strojami. U wszystkich widać było wielką radość, która wprost emanowała na zewnątrz.

Nie wszyscy chętni wierni mogli zmieścić się we wnętrzu katedry, dlatego dla tych, dla których brakło miejsca w środku, ustawiono telebimy na zewnątrz. Wydawało mi się, że było ich tyle samo co w środku, a może i więcej. Homilię wygłosił J.E. abp Gabriel Justice Yaw Anokye, arcybiskup metropolita Kumasi, który w latach 2003-2008 sam był biskupem pomocniczym. Jego homilia, można powiedzieć, wypływała z jego doświadczenia życiowego i ilustrowana była ciekawymi przykładami co wywoływało co chwilę wybuchy radości wśród zgromadzonych na liturgii. Można powiedzieć, że kiedy abp Anokye został ordynariuszem w Obuasi, a potem Kumasi, od tego czasu już w Ghanie nie było pomocniczych biskupów. Oczywiście byli biskupi pomocniczy przed nim. Nawet archidiecezja Akra miała jednego biskupa pomocniczego w swojej historii, którym w 1952 r. został o. Joseph Bowers, SVD, ale który w 1971 r. został pierwszym ordynariuszem diecezji św. Jana w Basseterre na Karaibach i opuścił nie tylko Ghanę, ale i Afrykę.

Po długim czasie Kościół w Ghanie wzbogacił się o biskupów pomocniczych i to od razu dwóch na raz. W Ghanie taki przypadek zdarzył się po raz pierwszy, co wielu podkreślało w swoich przemówieniach. Liturgia, jak zawsze na wysokim poziomie, chór na przemian wykonywał pieśni klasyczne po angielsku oraz niektóre kompozycje w językach lokalnych. Szczególnie malowniczo wyglądało ofertorium, ze wzglądu na niesione dary, jak chociażby żywa kura i jaja w wytłaczankach. Składano w darze nie tylko to, co służy do liturgii, ale także to wszystko co jest potrzebne w życiu codziennym. Tym razem procesja została wzbogacona o tańce grupy folklorystycznej w tradycyjnych ubiorach. Jak to przy takich okazjach bywa, przyszła kolej na przemówienia i podziękowania, co niestety trochę przedłużyło liturgię. Całość trwała 4 godziny i 45 minut. Wśród przemawiających zabrałem głos również i ja, ale starałem się być bardzo oszczędny w słowach. Zwróciłem uwagę między innymi nato, że przychylenie się Ojca Świętego Franciszka do prośby arcybiskupa Akry o mianowanie dwóch biskupów pomocniczych oznacza, że Papież dostrzegł fakt, że jednak Kościół w Ghanie rozwija się, umacnia i potrzebuje dodatkowych pasterzy. Święcenie biskupie są wielką radością przede wszystkim dla archidiecezji w Akrze, ale także dla Kościoła w Ghanie i całego Kościoła powszechnego. Biskupi pomocniczy, posiadający pełnię kapłaństwa są następcami apostołów oraz na mocy swoich święceń stają się członkami Kolegium Biskupów. Sami biskupi jako następcy Apostołów, wypełniają powierzoną sobie misję częściowo osobiście a częściowo wspólnie, jako zbiór osób współodpowiedzialnych, który nazywa się Kolegium Biskupów. Biskup Kościoła Rzymskiego jako następca św. Piotra, pełni funkcję Głowy Kolegium Biskupów i Głowy Kościoła. Biskup pomocniczy staje się członkiem Kolegium Biskupów na mocy święceń i poprzez komunię hierarchiczną z Głową Kolegium i samym Kolegium Biskupów. Niezależnie od misji jaka zostanie powierzona biskupowi, czy to jako pasterza diecezji, czy to jako biskupa pomocniczego, jego zadanie polega na realizacji najwyższego prawa Kościoła katolickiego, które znalazło swoje sformułowanie w ostatnim kanonie Kodeksu Prawa Kanonicznego, n. 1752, a którym jest zbawienie dusz.W tym krótkim zdaniu zawiera się cała tajemnica Kościoła. Po co ten Kościół powstał, dlaczego ciągle istnieje i istnieć będzie aż do powtórnego przyjścia w chwale, na końcu czasów, jego założyciela, Jezusa Chrystusa. Wszystko to dla zbawienia dusz.

† Henryk M. Jagodziński
Nuncjusz Apostolski w Ghanie

20 kwietnia 2023 r.